Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Δελτίο τύπου
Έκθεση Ζωγραφικής

Δημήτρης Τζάνης

Τίτλος Έκθεσης: Ελευθεροκοινωνία

7 Νοεμβρίου μέχρι 24 Νοεμβρίου 2002
Αίθουσα: Δήμου Θεσσαλονίκης Διεύθυνση Πολιτισμού
 Οδός: Εθνικής Αμύνης 3Α, Θεσσαλονίκη
Τηλ: 0945-389541
Ελευθεροκοινωνία*

Στην νέα δουλειά του Δ. Τζάνη η εικαστική και θεματική του αναζήτηση φαίνεται να διαμορφώνει περισσότερο λιτά και αφαιρετικά περιγράμματα, σε σχέση με τα εκρηκτικά εσωτερικά τοπία ενός πολύχρωματικού εξπρεσιονισμού που χαρακτήριζε τα έργα των προηγούμενων εκθέσεων του.  
Ελατττώνοντας την χρωματική πολυπλοκότητα μοιάζει ν΄αναζητεί μιά ισορροπία και μιά πιό ήρεμη και αποστασιοποιημένη ματιά στα πράγματα, όπως αυτή που έρχεται μετά το τέλος μιάς κρίσης ή μιάς τρικυμίας.
Η σχεδιαστική ομοιομορφία,και επανάληψη που παρατηρείται στο πρώτο οπτικό επίπεδο  δημιουργεί έναν εγκεφαλικό ιστό χαράξεων που με τη βοήθεια αλληγορικών και νοσταλγικών στοιχείων αναδεικνύει “πρόσωπα”, για να τα μετατρέψει στη συνέχεια σε “απρόσωπο” και ανώνυμο σύνολο.  Το “πλήθος” κινείται μέσα σε  γεωμετρικές τροχιές ομοιομορφίας που παράγουν όμως μιά γενικευμένη ασσυμετρία.
Με την έννοια “ελευθεροκοινωνία” πέρα από τήν κυριολεκτική σημασία του όρου, το άτομο δεν εντάσσεται στην ελεύθερη κοινωνία αλλά σέ μιά διακριτή και επιλεκτική συνάντηση με την κοινωνία μέσα απο κάποια τέταρτη διάσταση που βρίσκεται στο χώρο των χρωμάτων-συναισθημάτων και όχι κατ’ ανάγκη στο σύνηθες προοπτικό τοπίο. Ο χρόνος παραμένει αδιευκρίνιστος, όπως το γεωγραφικό μήκος και πλάτος του υποκειμένου που κινείται με όρους “σχετικότητας”.
Εξερευνώντας βαθύτερα τους εσωτερικούς χάρτες των ιστοριών τους τα “πρόσωπα”  της “ελευθεροκοινωνίας”  είναι ταυτόχρονα ελεύθερα και δέσμια σ’ ένα χωρόχρονο προσωρινότητας που αδυνατούν τα ίδια να προσδιορίσουν μα σαφήνεια.  Τα λιμάνια, η επικοινωνία, οι προορισμοί, τα σύμβολα και τα ορόσημα είναι μικροτοπικοί και αποσπασματικοί χάρτες και αποτελούν στιγμές της παγκοσμιοποιημένης πιά προσωρινότητας μέσα σ’ ένα “διαρκές παρόν”.
Με τη συνδρομή ενός εικονικού σύμπαντος αφηγηματικών συμβόλων επιχειρείται μιά προσπάθεια αποδόμησης των απρόσωπων κοινωνιών που μας περικλείουν. Η “ελευθεροκοινωνία” δεν αποτελεί εξαίρεση. Αφήνει ωστόσο να διαφανεί μια κατάσταση συλλογικότητας μέσα στην διεκδίκηση μιάς ελεύθερης συνάντισησης και διέλευσης. Επιτρέπει ένα παιχνίδι με την ιστορία, την ατομική ζωή, τον χρόνο και την τυχαιότητα.
Παρόντες, στον χώρο της έκθεσης του Δ. Τζάνη “οι προσωπικοί μόνιμοι θεατές” φτιαγμενοι “κατ΄εικόνα” μάρτυρες της γενικώτερης ανατροπής και συνάντησης με το εσωτερικό σύμπαν της “ελευθεροκοινωνίας”, ως επιθυμίας.

* Ναυτικός όρος. Λέγεται και πράτιγο (pratigo) απο το ιταλικό pratigare= παίρνω πράτιγο, ελευθεροκοινωνώ. Σημαίνει την άδεια επικοινωνίας που ζητούν από τις αρχές ξένης χώρας οι ναυτικοί πλοίου που προσεγγίζει λιμάνι της. Κάνει δυνατή την πρόσβαση των ναυτικών κάτω από συγκεκριμένους όρους διέλευσης και παραμονής.
Μεταφορικά σημαίνει και ανάπαυση, ξεκούραση “οι γυναίκες απήντων μακρόθεν καλή νύχτα σας! καλό πράτιγο”.  (Παπαδιαμάντης)







































Έκθεση ζωγραφικής
Δημήτρης Τζάνης

Τίτλος έκθεσης: Ελευθροκοινωνία
7 Νοεμβρίου – 24 Νοεμβρίου 2002
Αίθουσα Τέχνης, Εθνικής αμύνης 
ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



Ελευθροκοινωνία*

Συνεχίζεται μέχρι και το τέλος  της επόμενης εβδομάδας η έκθεση του κρητικού ζωγράφου Δημήτρη Τζάνη. Πρόκειται για τη νεα του δουλειά με 31 πίνακες, μεγάλου σχήματος,φτιαγμενους με λάδι σε μουσαμά.
Με κεντρικό θέμα τη παλιά βαλίτσα που άλλοτε ταξιδεύει, εμφανίζεται σαν λιμάνι ή προκαλεί τεράστιες εκρήξεις δημιουργεί τελικά ένα περιβάλλον που θα χωρέσει ένα παιχνίδι με την ιστορία, την ατομική ζωή
των χρόνων και την τυχαιότητα..
Η έκθεση ολοκληρώνεται με μια σειρά απρόσωπων ανθρώπινων περιγραμμάτων μέσα σε ένα αιώνιο ταξίδι.
Η «ελευθεροκοινωνία» του Δημήτρη Τζάνη δανείζεται τον τίτλο της από τη ναυτική ορολογία εντάσοντας όμως το «άτομο» σε μια διακριτή και επιλεκτική συνάντηση με την κοινωνία.   



Δημήτρης  Tζάνης


Έκθεση Ζωγραφικής/Paintings Exhibition
7-24/11/2002 Θεσσαλονίκη/ Thessaloniki, 7-24/11/2002

Τίτλος Έκθεσης: Ελευθεροκοινωνία/ Title: Pratique
Αίθουσα: Δήμου Θεσσαλονίκης/ Municipality of Thessaloniki Exhibition Hall
 οδός: Εθνικής Αμύνης 3A /3A Ethnikis Aminis Str.

Τίτλοι έργων:
Ε1. Ορατότης μηδέν 54Χ120 λάδι σε μουσαμά, 2001.
Ε1. Zero visibility 54Χ120 oil on canvas, 2001.

Ε2. Ο τελευταίος των κομμουνιστών 77Χ84 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E2. The last of the communists 77Χ84 oil on canvas, 2002.

Ε3. Παράδοση-Παραλαβή 61Χ109 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E3. Delivery-Receipt 61Χ109 oil on canvas, 2002.

Ε4. Τριπλή παραλλαγή 45Χ65 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E4. Triple variation 45Χ65 oil on canvas, 2002.

Ε5. Μικρή βαλίτσα 40Χ70 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E5. Small suitcase 40Χ70 oil on canvas , 2002

Ε6. Βυθιζόμενοι στον εσωτερικό χάρτη 60Χ114 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E6. Immersing in the internal map 60Χ114 oil on canvas , 2001.

Ε7. Απορία σε νεαρά ηλικία 60Χ96 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E7. Youth query 60Χ96 oil on canvas , 2002.

Ε8. Στροφή επί δεξιά 62Χ110 λάδι σε μουσαμά, 2002.
Ε8. Turn right 62Χ110 oil on canvas, 2002.

Ε9. Στα χρώματα της μέρας 78Χ120 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E9. In day colors 78Χ120 oil on canvas, 2002.

Ε10. Ο εραστής της βουκαμβίλιας 79Χ115 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E10. Bougainvillea’s lover 79Χ115 oil on canvas, 2002.

Ε11. Στα χρώματα της νύκτας 80Χ120 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E11. In night colors 79Χ115 oil on canvas, 2002.

Ε12. Στροφή επ’αριστερά 79Χ120 λάδι σε μουσαμά, 2002.
Ε12. Turn left 79Χ120 oil on canvas, 2002.

Ε13. Στη θέα, όχι στο θέαμα 80Χ120 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E13. Towards the view, not towards the show 80Χ120 oil on canvas 2002.

Ε14. Μεγάλη απόδραση από τη γη 70Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E14. Big escape from the earth 70Χ90 oil on canvas, 2002.

Ε15. Μεγάλη απόδραση από τον ουρανό 75Χ97 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E15. Big escape from the sky 75Χ97 oil on canvas, 2002.

Ε16. Έτσι ξέφυγε από τον έλεγχο 60Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E16. This is how he escaped control 60Χ90 oil on canvas, 2001.

Ε17. Στην Ερυθρά Θάλασσα 60Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E17. In Red Sea 60Χ90 oil on canvas, 2001.

Ε18. Στην Μαύρη Θαλασσα 60Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E18. In Black Sea 60Χ90 oil on canvas, 2001.

Ε19. Μεσ’ την γραμμή του ορίζοντα 60Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E19. In the skyline 60Χ90 oil on canvas, 2001.

Ε20. Μακρά πλεύση, εσωτερικής πορείας 60Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E20. Long internal navigation 60Χ90 oil on canvas, 2001.

Ε21. Ελευθεροκοινωνία στα μπλέ του κοβαλτίου 90Χ90 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E21. Pratique in cobalt blue 90Χ90 oil on canvas, 2001.

Ε22. Διπλή ελευθεροκοινωνία γαλάζια, μoβ 75Χ97 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E22. Double pratique: blue, purple 75Χ97 oil on canvas, 2001.

Ε23. αααααααααααααααα 75Χ97 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E23. Aaaaaahhhhh 75Χ97 oil on canvas, 2001.

Ε24. Μια ακόμα Ολυμπιακή ιδέα 75Χ97 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E24. One more Olympic idea 75Χ97 oil on canvas, 2001.

Ε25. Ελευθεροκοινωνία στα κίτρινα 75Χ98 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E25. Pratique in yellow 75Χ98 oil on canvas, 2001.

E26. Ελευθεροκοινωνία στα γαλάζια 75Χ97 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E26. Pratique in blue 75Χ97 oil on canvas, 2001.

Ε27. Η αντιστροφή της ελευθεροκοινωνίας 56Χ93 λάδι σε μουσαμά,
2001.
E27. Reverse of pratique 56Χ93 oil on canvas, 2001.

Ε28. Διπλή ελευθεροκοινωνία ροζ, πράσινη 75Χ98 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E28. Double pratique: pink, green 75Χ98 oil on canvas, 2002.

Ε29. Ελευθεροκοινωνία του ερυθρού 70Χ110 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E29. Pratique of red 70Χ110 oil on canvas, 2001.

Ε30. Ελευθεροκοινωνία του μoβ 88Χ102 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E30. Pratique of purple 88Χ102 oil on canvas, 2001.

Ε31. Κυκλώνας 65Χ101 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E31. Cyclone 65Χ101 oil on canvas, 2001.

Ε32. Σαν γύφτικο σκεπάρνι 79Χ120 λάδι σε μουσαμά, 2002.
Ε32. Show off 79Χ120 oil on canvas, 2002.

Ε33. Παράδοση-Παραλαβή (2) 70Χ121 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E33. Delivery-Receipt (2) 70Χ121 oil on canvas, 2002.

Ε34. Στους τέσσερις ανέμους  (ΙΙΙ) 71Χ101 λάδι σε μουσαμά, 2002.
Ε34. to the four winds  (ΙΙΙ) 71Χ101 oil on canvas, 2002.


Ε35. Στους τέσσερις ανέμους (ΙΙ) 90Χ92 λάδι σε μουσαμά, 2001.
Ε35. to the four winds  (ΙΙ) 90Χ92 oil on canvas, 2001

Ε36. Στους τέσσερις ανέμους (Ι) 81Χ82 λάδι σε μουσαμά, 2001.
Ε36. to the four winds  (Ι) 81Χ82 oil on canvas, 2001.

E00. Ελευθεροκοινωνία του πράσινου  00Χ000 λάδι σε μουσαμά, 2001.
E00. Pratique of green 00Χ000 oil on canvas, 2001.

Ε4. Τριπλή παραλλαγή 45Χ65 λάδι σε μουσαμά, 2002.
E4. Triple variation 45Χ65 oil on canvas, 2002.






«Pratique»

Nautical term. Also known as pratigo (gr.) , from pratigare (ital.) = to associate freely. It signifies the permit requested by foreign seamen from the port authorities.  The permit provides free access to land under certain rules. Metaphoricaly, it can also be used to mean «rest» or «repose».

In contrast to his  previous works,  characterised by a  «polychromatic» expressionism,  D. Tzanis’ current  visual and thematic quest has generated simpler,  more abstract  forms .By reducing the chromatic complexity, the artist is  striving for  an equilibrium, a more calm and detached outlook, similar to the emotions that follow  a crisis or a violent storm.
Repetition and  the uniformity of design that  is evident at first glance creates a web of synaptic memory links which, through  the elements of allegory and nostalgia, highlight «faces», only to transform them immediately into an anonymous mass. The «crowd» moves within geometric orbits of uniformity that generate, unexpectedly, an expanding asymmetry.
Tzanis’  concept of  «pratique» does not incorporate the individual within the literal interpretation of the term (that is, within an imaginary society of free passage) . It is instead  meant to signify a distinct interaction of the individual with society in a dimension of colour/emotion, and not within the standard field of perspective. Time  remains vague , much like the geographic longitudes and latitudes of the subject that moves in relative terms.
The «faces» of «pratique», searching  through the maps of their personal histories,   are free and at the same time  imprisoned by an impermanent space/time that defies definition. Ports-of-call, destinations, communication, symbols and landmarks constitute fragmentary maps, instances of a globalised impermanence within a  «constant present».
Assisted by a virtual universe of narrative symbols, the artist is attempting to deconstruct the impersonal societies that  surround us. «Pratique» is no exception. Tzanis’ work does however introduce a feeling of communality through  the freedom to meet and to pass through. It introduces an invigorating playfulness towards History, individuality, time and causality.
Tzanis’ “permanent spectators”, witness our meeting with “pratique” within the exhibition space, in an internal universe where to “associate freely” is treated as desire.